Nie doceniamy tego, co mamy dotąd, aż tego nie stracimy. Adam Mickiewicz pisał w inwokacji do “Pana Tadeusza”: Ojczyzno moja! ty jesteś jak zdrowie. Ile cię trzeba cenić, ten tylko się dowie, Kto cię stracił.
Powodzianie stracili dużo, czasem wszystko, cały dorobek życia. Biurokraci rządowi działają niezdarnie, mozolnie, a ich pomoc to tylko cząstka w morzu potrzeb. TYM LUDZIOM TRZEBA POMÓC realnie, solidnie, dlatego ważne jest solidarne zaangażowanie całego społeczeństwa – pomagając na miejscu, porządkując tereny zalane, udostępniając gościnę powodzianom, zbierając i dostarczając potrzebne rzeczy, żywność, ubrania, koce itd. itp, zbierając fundusze na odbudowę i przetrwanie.
Pamiętaj! Oddawaj rzeczy i wpłacaj pieniądze na wiarygodne adresy i konta, aby nie przepadły.
Są ludzie, którzy pomagali innym podczas powodzi, a równocześnie zalewało im domy. Takim ludziom trzeba koniecznie pomóc: